نقش "جمهور" در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران مبتنی ‌بر دیدگاه امام خمینی و قانون اساسی

جمهوری اسلامی ایران، نظامی مبتنی‌بر مردم‌سالاری دینی و ناظر به اجرای احکام اسلام در حوزه‌ی سیاسی است که ضمن تمهید علمی و عملیِ حضور جمهور در ساختار قدرت، درصدد ارائه‌ی الگویی موفق از تلائم اسلام و دموکراسی است. نقش مردم در انتخاب نمایندگان قوه‌ی مقننه و تصویب قوانین ناظر به ضرورت و مصلحت نظام اسلامی، مسأله‌ای فراتر از ولایت عامه‌ی فقیه است که صَرف‌نظر از مشروعیت‌بخشی به نظام اسلامی فعلیت می‌بخشد. مشارکت بانوان در عرصه‌های مختلف سیاسی و امکان حضور اهل ذمه‌ی حاضر در حکومت اسلامی در ساختار قدرت نیز بخش دیگری از جلوه‌ی سازگاری اسلام و دموکراسی در الگوی جمهوری اسلامی ایران است که علاوه‌بر به‌کارگیری مؤلفه‌های اسلامی برای کنترل قدرت، مثل تقوای حاکمان، از حضور مردم نیز به‌عنوان ناظر بر کارکرد حاکمیت در ایفای نقش آمر به معروف و ناهی از منکر برای اصلاح امورِ حکومت استفاده می‌کند.